Milo Rau laat op scène vier actrices en acteurs een vrouw die voor euthanasie kiest vergezellen. Ondertussen vertellen ze persoonlijke verhalen over dood en wedergeboorte, kunst en liefde, herinnering en vergetelheid.
Theater dat de grenzen opzoekt van wat theater kan verbeelden.
Voorbij de waanzin wacht de zachtheid
Met gesloten ogen kan je zien wie je wil
Tot het aan de binnenkant blijft plakken
Alles zit nog vol met toekomst
Alleen de mens kan fantaseren