"Hoewel Rau in zekere zin de belichaming is van de naoorlogse Europese toneelregisseur (wiens centraliteit de laatste tijd terecht in twijfel is getrokken), is hij ook een zeldzame podiumkunstenaar die zijn benijdenswaardige positie gebruikt om diep ongemakkelijke politieke waarheden bloot te leggen. Zijn onderwerpen nodigen uit tot debat, en zijn samenwerkingen bevatten gecompliceerde lagen (...)"
Beyond madness, tenderness awaits
Only humans can fantasise
With closed eyes, you can see whomever you’d like
There's all that future, still
Until it holds from the inside