"Er is er veel over geschreven, vooral in deze krant. Misschien is deze productie wel de beste van Milo Rau, maar het is in ieder geval een theateravond die zo perfect is opgebouwd dat je sprakeloos bent. Het is een dubbele reflectie. Enerzijds wordt het verhaal van Orestie, de vernietiging van Troje en alle moorden verteld, maar in Mosul, de verwoeste stad. En dan komen de vorm, de gebeurtenissen op het podium en de video van Mosul aan bod."
With closed eyes, you can see whomever you’d like
Only humans can fantasise
Until it holds from the inside
There's all that future, still
Beyond madness, tenderness awaits