"Het is de verleiding van de zelfdestructie die van deze voorstelling een mokerslag maakt. Het lijkt alsof Rau deze zelfdestructie als een mogelijkheid aan de samenleving voorlegt. Waar visie en hoop ontbreken en waar de toekomst lijkt afgesloten worden dood en leven inwisselbaar. Dat is een angstig perspectief."
With closed eyes, you can see whomever you’d like
Beyond madness, tenderness awaits
Only humans can fantasise
There's all that future, still
Until it holds from the inside